دزد که به آدم می‌زند، با خودش می‌گوید: کاش کمی بیشتر مراقب بودم، کاش حواسم را بیشتر جمع می‌کردم. خدا نکند جنس خیلی با ارزشی را با خود برده باشد. هر چه جنس با ارزش‌تر باشد، ملامتش بیشتر است و حسرتش طولانی‌تر. اصلاً بیخودی که نباید به محله دزدها پا گذاشت. عقل‌مان که از کار نیفتاده!
چه کار داری در فضای مجازیت؟ حواست هست کجا قدم گذاشته‌ای یا نه؟ قبل از آمدنت بسم الله گفته‌ای یا نه؟ به خدا پناه برده‌ای یا نه؟ آخر مگر نمی‌دانی، اینجا لغزشگاه بزرگترین پرهیزگاران شهر است! دزدهای ایمان در هر سو در کمینت نشسته‌اند. درندگان حیا، منتظرند تا در اولین فرصت تکه پاره‌ات کنند. آن وقت تو، همین طوری چون کار دیگری نداشته‌ای آمده‌ای در کلبه شیطان؟ به همین راحتی؟ مگر با ارزش‌تر از ایمانت چیز دیگری هم هست؟
اینجا یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی به همراه ندارد. بیشتر! خیلی بیشتر! آخرتت را می‌سوزاند. خطر هر لحظه در کمین است. حواست هست کجا آمده‌ای یا نه؟
