در جامعه امام و امت، امت به دو گروه نخبگان و عموم تقسیم می‌شوند و در بین نخبگان، مسئولین اهمیت ویژه‌ای دارند. بنابراین مخاطب کلام رهبری مخصوصا در نام‌گذاری سال‌ها قاعدتا باید به همین ترتیب باشند. یعنی اول مسئولین، دوم سایر نخبگان و سوم عموم مردم.
اما تجربه نشان داده که قضیه کاملا برعکس است. یعنی اولین کسانی که رهبری را می‌پذیرند عموم مردم هستند، دوم نخبگان و آخر مسئولین. با همه این احوال به نظر می‌رسد که از همه این‌ها مهم‌تر، مخاطب رهبری تاریخ است؛ تاریخ انقلاب و تاریخ صدور انقلاب!
شاید ما نفهمیم که چه مسیری را طی کرده‌ایم و چه آینده‌ای در پیش داریم. اما این را راهبر جامعه اسلامی که همه امور را از بالا می‌نگرد خوب می‌فهمد. آن‌ها که چشم امیدشان به جمهوری اسلامی است و می‌خواهند پاجاپای ایران بگذارند نیز نقطه‌های این مسیر را در همین نام‌ها پیدا می‌کنند. و اینک زمان، زمان تولید و اشتغال است. باید منتظر بود و دید که از بین این همه مخاطب، کدام یک بیشتر اهل اقدام و عمل است؟
نظرات (۰)