دریافت
حجم: 643 کیلوبایت

آتشی در دنیا، آتشی در آخرت‌

کینه، همه وجود آدم را آتش می‌زند. آن قدر که بعضی را پدر آتش می‌کند، یعنی ابولهب! از آن طرف هم هر آتشی، آتش‌بیاری دارد که تا شعله‌های کینه می‌خواهد کم شود، او هیزمش را بیشتر می‌کند. برای همین او همدم‌ و مونس و همسرِ پدر آتش است. حالا ابولهب و همسرش خود و همه آنچه را که در بساط دارند به میدان آورده‌اند تا بلکه بتوانند کاری کنند:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

تَبَّتْ یَدا أَبی‏ لَهَبٍ وَ تَبَّ (1) ما أَغْنى‏ عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ (2)

بریده باد هر دو دست ابولهب و مرگ بر او باد! (1) هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد، به حالش سودی نبخشید! (2)

اما کور خوانده‌اند. آتش کینه دنیایی فقط با آتش عذاب جهنم خاموش می‌شود! پس پدر آتش در آتش شعله‌ور جهنم خواهد سوخت و همسرش هم با او خواهد بود، در حالی که در اوج ذلت هیزم‌کش این آتش است.

سَیَصْلى‏ ناراً ذاتَ لَهَبٍ  (3) وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) فی‏ جیدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5)

و به زودی وارد آتشی شعله‌ور و پرلهیب می‌شود (3) و (نیز) همسرش، در حالی که هیزم کش (دوزخ) است، (4) و در گردنش طنابی است از لیف خرما! (5)

راستی ابولهب امروز آمریکاست یا اسرائیل، یا هر دو؟ همسرش چطور؟ انگلیس یا فرانسه، یا هر دو؟