ما داریم این تشکیلات را برای چه به وجود می آوریم؟ برای قبول وظیفهها. قرار نیست که تشکیلات را به وجود بیاوریم که خودمان از زیر بارش شانه خالی کنیم. آن وقت میشویم عالم بی عمل و یک شاهی هم نمی‌ارزیم.
بارها من این نکته را در جمع دوستان و در مراجع عمومی عرض کردهام که مقام و ریاست و مسئولیت برای انسانی که چیزی سرش بشود، بار است. هوا نیست، هوس نیست، بلکه تکلیف، یعنی یک کار پرزحمت است. اگر قرار باشد ما این‌قدر آدمهای کم‌جنبهای باشیم که با این حرفها اخلاق و رفتار و برخورد و مناسباتمان با مردم تغییر کند که وای به حال ما! پس کجاست تربیت اسلامی و کدام اخلاق اسلامی؟
شهید بهشتی
نظرات (۰)