انگار خدا دلش نمی‌آید انسان را در آیات عذاب نگه دارد. سوره الرحمان که می‌خواهد نظام رحمانی خلقت را نشان دهد، تأکید می‌کند جهنم چیزی خارج از این نظام نیست و هر کس که با دیدن نشانه‌های کامل خدا حجت برایش تمام شود ولی باز هم تکذیب کند، مستحق این عذاب است؛ لازمه این تأکید آن است که حالا حالاها از عذاب الهی بگوید ولی انگار خدا دلش نمی‌آید و زود دل ترسیده ما را با نعمت‌های بهشت آرام می‌کند:
وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ[1]
و براى کسى که از مقام پروردگارش بترسد (خود را در برابر او بنده بداند) دو باغ بهشتی است.
اما آن دو باغ بهشتی برای چیست؟ یکی به خاطر اعمال انسان است و اما دومی به خاطر مهربانی و فضل خداست که بیشتر از عدل است و لطف او را نشان می‌دهد.
نظرات (۰)