همیشه نحس

روز که نحس نمی‌شود! خدایی که همه چیز را در بهترین حالت خلق می‌کند، نمی‌شود که روزی را شوم و نحس بیافریند. پس اگر می‌گوییم روز نحس، یعنی روزی که من یا تو در آن نحس شده‌ایم و در واقع علت نحسی خودمان هستیم. برای همین است که بعضی روزها برای من نحس است و برای تو نه، و بعضی روزها برعکس. اما امان از وقتی که من و تو دست به دست هم می‌دهیم و کاری می‌کنیم که آن روزها و ایام برای همه «ما» نحس می‌شود. آن وقت دیگر روزی است که جامعه ما مستحق عذاب خواهد شد؛ درست همان اتفاقی که برای قوم عاد افتاد:

إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً صَرْصَراً فی‏ یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ[1]

ما در برهه‌ای از زمان که پیاپی (برای آنان) شوم بود، تندبادی سوزان بر آنان فرستادیم.

از بعضی عذاب‌ها درکی نداریم! تندباد سوزان چگونه است واقعاً؟