روزی پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به گروهی از زنان فرمودند: ای گروه زنان صدقه بدهید حتی اگر شده از زینت و جواهر خود و به اندازه خرما! به درستی که شما چوب جهنمید! شما زیاد لعن می‌کنید و زندگی نیک و نعمت‌ها را کفران می‌ورزید و ناشکری می‌کنید!
ناگهان کامله زنی عرض کرد: یا رسول‌الله! آیا ما همان مادرانی نیستیم که درد حمل را تحمل می‌کنیم و به فرزندانمان شیر می‌دهیم؟ آیا دخترانی که احکام خدا را اقامه می‌کنند و برادرانی که شفقت و جوان‌مردی دارند از ما نیستند؟ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و فرمودند:
لَوْ لَا مَا یَأْتِینَ إِلَى بُعُولَتِهِنَّ مَا دَخَلَتْ مُصَلِّیَةٌ مِنْهُنَّ النَّار[1]
[بله با این ویژگی‌های خوب] اگر آن رفتاری که با شوهران خود می‌کنید نمی‌بود، هیچ کدام از شما که نمازخوان باشد، داخل جهنم نمی‌شد.
دیگر پیامبر اعظم به چه زبانی بگوید که شرط بهشتی شدن زنان رفتارشان با همسران‌شان است؟
نظرات (۰)