اسیر که همیشه اسیر جنگی نیست. هر کس در حوزه و حیطه انسان باشد و نوعی وابستگی به ما داشته باشد هم می‌تواند اسیر به حساب آید. برای همین در روایات گاهی خانواده انسان را به اسیر تشبیه کرده‌اند.
حالا خوب است حقوق اسیران جنگی را بخوانیم. مثلاً اطعام کردن و سیراب کردن آن‌ها واجب است، هرچند قصد کشتن آنان را داشته باشند! با وجود این می‌توان تصور کرد که حقوق خانواده- یعنی زن و فرزند- چقدر زیاد است. پیامبر اعظم فرمودند:
عِیَالُ الرَّجُلِ أُسَرَاؤُهُ وَ أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحْسَنُهُمْ صُنْعاً إِلَى أُسَرَائِهِ[1]
عیال مرد در حکم اسیر او هستند و محبوب‌ترین بندگان نزد خدای عزوجل کسی است که بهترین رفتار را با اسیرانش داشته باشد.
آدم جرأت نمی‌کند در رابطه با خانواده‌اش ذره‌ای خسیس‌بازی دربیاورد؛ چرا که در روایات گفته‌اند وقتی رزق‌تان بیشتر شد، شما هم آن را بر خانواده‌تان توسعه دهید، وگرنه بعید نیست که این نعمت از شما گرفته شود. [2]
نظرات (۰)