قسم به قیامت! نه؛ قسم به فرشتگانی که قیامت سهمگین را برپا می‌کنند! از نشانه‌های سهمگینی این روز همان بس که زمین‌لرزه‌ای شدید همه را فرا می‌گیرد. زمین‌لرزه‌ای پشت زمین‌لرزه‌ای دیگر... وای از آن روز...
قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ (8)أَبْصارُها خاشِعَةٌ[1]
آن روز [قیامت] دل‌هایی لرزان و نگران‌اند، دیدگانشان فروافتاده است (سرافکندهاند)
این آیات نفس‌ها را در سینه‌ها حبس می‌کند و ترس را بر اندام هر انسان پاکی می‌نشاند، اما گویا گروهی هستند که حتی همین‌ها را نیز به مسخره می‌گیرند و با ریشخند و نیشخند می‌گویند: پس دوباره زنده می‌شویم؟! عجب! چه قدر بد!
باید بدانند که همه این کارها با یک فریاد بلند اتفاق می‌افتد و آن وقت همه در صحرای قیامت حاضر می‌شوند... حالا دیگر آیا کسی جرأت مسخره کردن و به بازی گرفتن قیامت را دارد؟
نظرات (۰)