پس از شکست سنگین ارتش بعث عراق در کویت و تحریم هرگونه پرواز در عراق توسط شورای امنیت، مردم مسلمان عراق اعم از شیعه و سنی که دیگر طاقت حکومت بعثی در عراق را نداشتند، در ماه شعبان قیام کردند. طولی نکشید که دامنه این قیام 14 استان از 18 استان عراق را در برگرفت. در این مدت، شهرها با کمیتههای مردمی در زیر نظر کمیتهای نه نفره که آیتالله خویی تعیین کرده بود، اداره میشدند. امریکاییها و غربیها که دیدند با دست خود، زمینه انقلاب اسلامی دیگری را فراهم کردند، سریع تغییر موضع داده و اجازه استفاده بدون محدودیت رژیم بعث عراق را از پایگاههای هوایی و فرودگاهها که در اختیار امریکا و همپیمانانش بود دادند. نتیجه وحشتناک بود. رژیم بعث، در وحشیانهترین صورت ممکن، مردم عراق و بهخصوص شیعیان را به خاک و خون کشید. حدود 500 هزار نفر کشته و 2 میلیون نفر آواره شدند و حرم امامان معصوم علیهمالسلام آسیب جدی دید.
3 مارس، آغاز انتفاضه شعبانیه مردم مسلمان عراق علیه رژیم دیکتاتوری صدام حسین (1991 م)
نظرات (۰)