ایشان خودشان را خیلی کم میگرفت خیلی؛ میگفتند: «من چیزی بلد نیستم، حتی وقتی بچهها یا نوهها به ایشان میگفتند آیتالله، میگفت: نه نه من آیتالله نیستم.» خیلی خودش را پایین میدانست. اصلاً عجیب بود. بیشتر هم مشغول نماز و دعا و راهنمایی شاگردانش بود و به ما میگفت: «همینها برای آدم میماند.» در مجلس روضه اباعبدالله علیهالسلام خودش کفشهای مهمانان امام حسین علیهالسلام را جفت کرده و آنها را تمیز میکند؛ بدون توجه به آنها که خرده میگیرند که آدم بزرگ نباید چنین کاری بکند.
آیتالله سید ابوالقاسم خویی میفرمود: «من هر وقت میرفتم مجلس آقای قاضی، کفشهایم را میگذاشتم زیر بغلم که مبادا کفشم آنجا باشد و آقای قاضی بیاید آن را تمیز یا جفت کند.»
منبع: خبرگزاری فارس
راوی: خانم سیده فاطمه قاضی
استاد بزرگ اخلاق، آیتالله علامه سیدعلیآقا قاضی طباطبایی
نظرات (۰)