وضعیت خانواده‌ها به هم ریخته است. بعضی‌ها به خاطر جو اجتماعی، وقت‌شان را برای تجملات و زیبایی‌های خیابانی صرف می‌کنند و دیگر به خانواده‌شان نمی‌رسند. این زنان که عموماً مذهبی نیستند، در مقابل شوهران خود کم می‌گذارند و دنیا و آخرت‌شان را خراب می‌کنند.
از آن طرف زنان دیگری هستند که به‌ظاهر فوق‌العاده باحجاب و مذهبی و اهل نماز و روزه‌اند، ولی درواقع جهنمی‌اند و مورد لعن ملائکه قرار می‌گیرند، چون وظیفه‌شان را در مقابل همسران‌شان انجام نمی‌دهند. پیامبر اعظم به این‌ها دستور می‌دهد:
لَا تُطَوِّلْنَ صَلَاتَکُنَّ لِتَمْنَعْنَ أَزْوَاجَکُنَّ[1]
(ای زنان!) نمازتان را آن‌قدر طولانی نکنید که همسران‌تان را (از رابطه) منع کنید.
دنیا و آخرت زن، شوهرش است. برای همین پیامبر به زنی که حاجتی داشت فرمود: «نکند تو از کسانی هستی که همسر‌شان را در بستر تنها می‌گذارند تا خوابش ببرد؟»
نظرات (۰)