اولِ اولِ اولِ دینداری نه توحید است، نه معاد و نه نبوت. اولتر از همهشان معجزه است که تو را به عجز درآورد تا باور کنی دارنده معجزه حق است و آنچه از خدا و معاد میگوید، عین حقیقت است. هر چند که خدا و معاد بدون معجزه هم با نور دل قابل درک است.
با این اوصاف، در پاسخ به هر کس که این معجزه را قبول نکند، نباید استدلال کرد؛ چرا که معجزه بالاتر از دلیل است و هر کس قبول ندارد، باید خودش دلیل بیاورد یا مثل آن معجزه را بیاورد. آیا میتوانند؟ هرگز!
أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا یُؤْمِنُونَ؛ فَلْیَأْتُوا بِحَدیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کانُوا صادِقینَ[1]
بلکه میگویند: قرآن را [محمد] خود بافته است. نه، [او چنین قدرتی ندارد؛ بلکه] آنان ایمان نمیآورند؛ [از این رو به چنین تهمتی روی میآورند.] اگر راست میگویند که او قرآن را ساخته، باید سخنی مانند آن بیاورند، [زیرا آنان هم مثل او بشرند و اهل سخن.]
چقدر این قرآن را میشناسیم؟ و چقدر قدرش را میدانیم؟
نظرات (۰)