در مسیر بهشت ۲۲۷ | امام رئوف

امام رئوف

ما به امام رضا (ع) امام رئوف می‌گوییم اما شاید تابه‌حال دقت نکرده باشیم که معنای این سخن چیست. در واقع رأفت اوج مهربانی است. مهربانی کردن گاهی اوقات با درد همراه است مانند مهربانی دکتر؛ اما کسی که رئوف است این حد از درد را هم برنمی‌تابد. پس رأفت یعنی آخرین حد از مهربانی و امام رضا (ع) در اوج این رأفت هستند. علامه طباطبایی دراین‌باره می‌فرمایند: «همه ائمه کریم و رئوف و مهربان‌اند، اما رأفت اما رضا (ع) حسی است. هر کس از هر جا داخل حرم می‌شود رأفت امام را حس می‌کند. محال است کسی برود مقابل ضریح امام رضا (ع) بایستد و دست بر سینه بگذارد و سلام خالصانه بدهد و امام چیزی در کشکول گدایی او نگذارد.» 1

السَّلَامُ‌ عَلَی‌ الْإِمَام الرَّءُوف‌ 2

سلام بر امام رئوف

1) خبرگزاری مهر

1)     زیارت جوادیه، بحارالانوار، جلد ۹۹، صفحه ۵۲

اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران اشتراک گذاری در پلاس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی