گاهی یک ملت یا جماعت مؤثری از یک ملت مبتلا به گناهی می‌شوند... ملتی که در شهر تهران ایستادند و تماشا کردند که مجتهد بزرگی مثل «شیخ فضل‌الله نوری» را بالای دار بکِشند و دم نزدند؛ دیدند که او را با اینکه جزء بانیان و بنیان‌گذاران و رهبران مشروطه بود، به جرم اینکه با جریان انگلیسی و غرب‌گرای مشروطیت همراهی نکرد، ضد مشروطه قلمداد کردند - که هنوز هم یک عده قلم‌زن‌ها و گوینده‌ها و نویسنده‌های ما همین حرف دروغ بی‌مبنای بی‌منطق را نشخوار و تکرار می‌کنند - پنجاه سال بعد چوبش را خوردند. در همین شهر تهران مجلس مؤسسانی تشکیل شد و در آنجا انتقال سلطنت و حکومت به رضاشاه را تصویب کردند... این یک گناه ملی و عمومی بود.
(امام خامنه‌ای، 16/06/1389)
نظرات (۰)