قدسی که دیده نمی‌شود!

اسلامِ منزوی و فردگرای برخی از مذهبی‌ها موجب می‌شود که شب قدر را تا صبح به اشک و آه بپردازند و صبح تا عصر روز قدس را بخوابند و به عبادت شب قبل‌شان دل خوش کنند. راستی اجر راهپیمایی روز قدس که به حمایت از پاره‌تن اسلام و خون مظلوم برگزار می‌شود بالاتر است یا عبادت شب قدر؟

ما از شبکه‌های بیگانه که حضور میلیونی مردم در روز قدس را ده‌ها و صدها نفری می‌دادند هم بدتریم که یا خیال می‌کنیم آمدن به راهپیمایی فایده‌ای ندارد یا اینکه اصلاً به این‌جور کارها اعتقادی نداریم. آن رسانه‌ها و دولت‌های پشتیبان‌شان از این گام‌های ما زخم زیادی خورده‌اند و عامدانه و عالمانه آن را سانسور می‌کنند. آن وقت برخی‌های ما از سر حماقت به آن بی‌توجه‌اند.

خوب یاد گرفته‌ایم برای حقوق و بیمه و نان شب‌مان به خیابان بریزیم و برای بازی‌های سیاسی کشور را به آشوب بکشیم، ولی به دفاع از حق که می‌رسد، خواب بر ما مستولی می‌شود!