صلحی که بنی‌امیه را رسوا کرد

صلح امام حسن زمینه را براى قیام امام حسین فراهم کرد. لازم بود که امام حسن یک مدتى کناره‌گیری بکند تا ماهیت اموی‌ها که بر مردم مخفى و مستور بود آشکار شود، تا قیامى که بناست بعد انجام گیرد، از نظر تاریخ قیام موجهى باشد. پس از همین قرارداد صلح که بعد معلوم شد معاویه پایبند این مواد نیست، عده‌ای از شیعیان آمدند به امام حسن عرض کردند: دیگر الآن این قرارداد صلح کأن لم یکن است - و راست هم می‌گفتند، زیرا معاویه آن را نقض کرد - و بنابراین شما بیایید قیام کنید.

فرمود: نه، قیام براى بعد از معاویه، یعنى کمى بیش از این باید به این‌ها مهلت داد تا وضع خودشان را خوب روشن کنند، آن‌وقت وقت قیام است. معنى این جمله این است که اگر امام حسن تا بعد از معاویه زنده مى‌بود و در همان موقعى قرار می‌گرفت که امام حسین قرار گرفت، قطعاً قیام می‌کرد.

کتاب تاریخ اسلام در آثار شهید مطهری، ج 2