یکی از حکمت‌های روزه گرفتن درک احوال نیازمندان و فقیران است؛ کسانی که در طول سال روزه اجباری می‌گیرند، چون چیزی برای خوردن ندارند و حسرت یک بار با دل سیر غذا خوردن بر دلشان مانده است.
امام رضا علیه‌السلام می‌فرمایند: «مردم به انجام روزه امر شده‌اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند.»1 باید دقت کنیم که این فهمیدن مقدمه برای عمل است، وگرنه اگر فقط بفهمیم و عمل نکنیم، آن فهم به درد خودمان می‌خورد و دردی از بقیه دوا نمی‌کند! خلاصه کلام، اگر در موقع افطار گرسنگی بهتان فشار آورده است یا اگر از تشنگی در گرمای ظهر اذیت شده‌اید، بدانید کسانی در کل عمر این‌طور زندگی می‌کنند و نیاز به کمک شما دارند...
اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ
خدایا هر گرسنه‌ای را سیر گردان
1) وسائل الشیعه، ج 4، ص 4
مفاتیح‌الجنان
نظرات (۰)