خانواده مقاومتی (۴۲)- ازدواج؛ آزادی یا محدودیت؟

بی‌حیایی سینمای ایران تا آنجاست که وقتی در فیلمی پدر با عصبانیت به دخترش می‌گوید: «اجازه خروج از کشور به تو نمی‌دهم»، دختر وقیحانه می‌گوید: «ازدواج کنم که بروم زیر یوغ فرد دیگری مثل تو؟!» این نتیجه نفهمیدن رابطه زناشویی در خانواده است.

بله؛ ازدواج محدودیت است و این محدودیت مثل آن است که دختر در خانه، کنیز مرد خود می‌شود. اما آیا کنیزی به معنی ظلم کردن مرد و مظلوم بودن زن است؟ نه! زن در خانه تحت ولایت مرد قرار می‌گیرد تا رشد کند. چطور وقتی ما در کلاسی ثبت نام می‌کنیم و در کنار محدود کردن خود پول هنگفت هم می‌دهیم، اعتراض نمی‌کنیم؟ پس اصل محدودیت مهم نیست، چگونگی‌اش مهم‌ است:

النِّکَاحُ رِقٌّ، فَإِذَا أَنْکَحَ أَحَدُکُمْ وَلِیدَةً فَقَدْ أَرَقَّهَا؛ فَلْیَنْظُرْ أَحَدُکُمْ لِمَنْ یُرِقُّ کَرِیمَتَهُ[1]

پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله: ازدواج موجب مقید و محدود شدن (مانند کنیز) است. پس هر کس از شما که دخترش را به ازدواج مردی درآورد، در واقع او را محدود و مقید کرده است. پس باید نگاه کند ببیند دختر عزیز و گرامی‌اش را به کنیزی چه کسی درمی‌آورد.