یادمان هست که برای به دست آوردن برجام، بخشی از «صنعت هستهای»مان را تخریب کردیم و بخشی دیگر را تعطیل. برجام حتی صنایع پیشرویی مثل «هوا و فضا» را کند و بیاثر کرد. همه این هزینهها را دادیم تا شاید کدخدا کمی دست از سر ما بردارد و بگذارد نفسی بکشیم. اما همان کدخدایی که برای امضای برجام با دُمش گردو میشکست، عهدش را شکسته و انتظار دارد هزینه این نقض عهد را نیز ما بپردازیم. و چه خفتی از این بالاتر؟
پایبندی به برجام بدون امریکا، یعنی واگذاری همه امتیازات به طرف مقابل؛ چرا که با وجود تحریمهای فراسرزمینی امریکا، برای قطع رابطه نیمبند شرکتهای اروپایی با ایران نیازی به تحریمهای مجدد اروپایی نیست!
هر چند از مسئولانی که بزرگترین دستاورد سیاسی و اقتصادی مملکتداریشان «برجام» بوده، انتظاری غیر از حفظ آن ولو با چنگ و دندان نیست، بهراستی چه کسی پاسخ خون داشمندان شهیدمان را خواهد داد؟
نظرات (۰)