روزنوشت ۲۱۵ | از روز جوان تا غم‌نامه سربازی

از روز جوان تا غم‌نامه سربازی

آن قدر نارضایتی از سربازی هست که نیاز به بیان ندارد. طوری که مذهبی و غیر مذهبی برای فرار از آن سر و دست می‌شکنند. خیلی‌ها حاضرند هزار عیب و ایراد روی خود بگذارند ولی به سربازی نروند. از آن طرف وقتی به صحبت‌های امام و رهبری مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم ارزش زیادی برای آن قائل‌اند تا حدی که رهبر انقلاب سربازی را هم‌تراز با قرآن تصویر می‌کنند.[1]

طبیعتا نتیجه برعکس می‌شود. یعنی با تاکید بر ارزش سربازی که مردم از آن متنفرند، عشق به سربازی زیاد نمی‌شود بلکه حرف امام و رهبری هم خراب خواهد شد. چرا؟ چون مسئولین نمی‌خواهند به وظیفه خود عمل کنند و سرباز را صرفا یک «نیروی مفت» می‌بینند.

باید قبول کنیم که سربازی شده است سازوکار متنفرسازی جوانان از نظام! این همه هزینه و این نتیجه فاجعه! ای کاش عیدی جمهوری اسلامی به جوانان در روز جوان این باشد که سربازی را یا آن طور که رهبری تصویر می‌کنند بسازند و یا سخت‌گیری‌هایش را کم کنند که لااقل نگاه مردم به انقلاب و نظام بد نشود!



[1] بیانات رهبر انقلاب در مراسم تودیع با قاریان قرآن؛ استاد شحات محمد انور و استاد محمد بسیونی- 01/12/1369

 

 

 

اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران اشتراک گذاری در پلاس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی