وقتی زن را به درستی نشناسیم، آن چه به نفع و ضررش هست را هم نمیشناسیم. در جامعهای که زن در بهترین حالت نیروی کار و در نگاه پستتر ابزار تلذذ مردان است، دغدغه همه حضور او در جامعه و نقش مردانه ایفا کردنش میشود.
در حالی که اسلام شأنی بالاتر برای زنان قائل است تا حدی که میخواهد حضور جسم او را در جامعه به حداقل برساند. چیزی که نه تنها ما، بلکه مردم زمان پیامبر هم آن را باور نمیکردند.
مثل اینکه روزی پیامبر اعظم صلیاللهعلیهوآله از مسلمانان پرسیدند: بهترین چیز برای زنان چیست؟ مردم از پاسخ درماندند تا این که فردی جواب را از حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) گرفت:
خَیْرٌ لِلْنِّساءِ اَنْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ[1]
بهترین چیز برای زنان آن است که مردی را نبینند و مردی هم آنان را نبیند.
چنین پاسخی پیامبر را به وجد آورد طوری که فرمودند: «فاطمه پاره تن من است.»
نظرات (۰)