«ناموس» در فرهنگ و دین ما بسیار مقدس و محترم است. حتی کسانی هم که خیلی دین‌مدار نیستند، به ناموس حساس‌اند. شاید خانواده‌شان خیلی حرمت نگه ندارند، ولی هیچ وقت حاضر نمی‌شوند اتهام بی‌ناموس را بپذیرند. شاید از همین روست که مرجع تقلیدی خطاب به دولت‌مردان هشدار می‌دهد و بی‌غیرتی سیاسی را با بی‌غیرتی خانوادگی گوش‌زد می‌کند.
حالا وقتش است که غیرت اقتصادی را در ادبیات اجتماعی وارد کنیم به شرط این که مردم ما آن را بپذیرند و خرابش نکنند. همان طور که ما مردِ بدخانواده را تقبیح می‌کنیم و با دیدن زنانِ ناسالم، به مردان‌شان خرده می‌گیریم؛ باید به مردمی که خرید کالای داخلی را به مسخره می‌گیرند تشر بزنیم و از غیرت‌شان سوال کنیم!
حالا هر چه می‌خواهد کیفیت کالای ایرانی و خارجی را با هم مقایسه کند و با این بهانه‌ها گناه خود را بشوید! مرد اگر مرد است، به خانواده خود و مملکت خود غیرت می‌ورزد وگرنه باید به او گفت: بی‌غیرت ملی! شاید به خودش بیاید...
نظرات (۰)