جاماندگان
دو گروه هستند که به جنگ نمیروند. یکی کارشکنان نامردی که همیشه دنبال بهانه و بهانهجویی هستند، و دیگری آنها که با تمام وجود میخواهند خود را به عرصه جهاد و شهادت برسانند، اما نمیتوانند. گروه اول که در صف بیچارگان هستند و به استناد آیه 80 سوره توبه، اگر خودشان وبلکه پیامبر، برایشان استغفار کند، نه یکبار بلکه هفتاد بار، خداوند آنها را نمیبخشد!
گروه دوم اما، اگر جسمشان همراه جهادگران و شهادتطلبان نیست، اما روح و نفسشان با آنها قدم به قدم در حرکت است و درجهاد آنها شریکند. آری، آنها یک نشانه دارند: اشک؛
لَیْسَ عَلَى الضُّعَفاءِ وَ لا عَلَى الْمَرْضى وَ لا عَلَى الَّذینَ لا یَجِدُونَ ما یُنْفِقُونَ حَرَجٌ... وَ لا عَلَى الَّذینَ إِذا ما أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوْا وَ أَعْیُنُهُمْ تَفیضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلاَّ یَجِدُوا ما یُنْفِقُونَ (توبه، 91 و 92)
بر ناتوانان و بیماران و تهیدستانی که هزینه سفر جنگ را ندارند جهاد مقرّر نشده است... و نیز جهاد مقرّر نشده است بر کسانی که وقتی نزد تو میآیند تا مَرکبی به آنان بدهی و برای جهاد آمادهشان کنی، میگویی: من مرکبی نمییابم که شما را به آن مجهّز کنم و آنان باز میگردند در حالی که دیدگانشان از اندوهِ این که چیزی نمییابند که در راه خدا هزینه کنند، اشکبار است.
راستی خیلیها در این چند روز از ما خداحافظی کردند و رفتند تا در حماسه اربعین حسینی شرکت کنند، اما این بدان معنا نیست که ما نمیتوانیم جزئی از آن خیل عظیم باشیم... خدا از ما نگیرد نعمت اشک را...
نظرات (۰)