دریافت
حجم: 577 کیلوبایت

 مومن‏ آل‏ حسین (علیه السلام)

به بعضی ها باید جایزه بهترین نقش مکمل مرد را داد؛ نه به خاطر یک فیلم و یک داستان، بلکه به خاطر بهترین فیلم‏ها و داستان‏ها در طول تاریخ. نمونه‏اش مومن‏آل‏یس است که تا دید پیامبرانش در فشار هستند، خودش را از ناکجاآباد رساند تا مردمش را از هلاکت ابدی نجات دهد، هر چند که نتوانست و در این راه شهید شد.

مومن‏آل‏فرعون هم همین طور شد، به محض این که فرعون خواست موسی (علیه‏السلام) را بکشد، خودش را میان معرکه انداخت و با جملاتی طلایی، نگذاشت دست آن نامردمان به حضرت موسی برسد. اما آن جملات چه بود؟ همان آیاتی که مومن‏آل‏حسین (علیه‏السلام) در صحرای کربلا قرائت کرد:

یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ مِثْلَ یَوْمِ الْأَحْزابِ، مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذینَ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ مَا اللَّهُ یُریدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ...

ای قوم من، من از [روزی] مثل روز احزاب [مخالف خدا] بر شما می‏ترسم. [از سرنوشتی] نظیر سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود، و کسانی که پس از آن‏ها [آمدند]. و [گرنه] خدا بر بندگان [خود] ستم نمی‏خواهد... (سوره غافر، 30 و 31)

چه احساسی به آدمی دست می‏دهد اگر بداند که حنظله‏بن‏اسعد یا همان مومن‏آل‏حسین، زمانی این آیات را می‏خواند که تیرهای پرتاب شده به سوی سیدالشهدا را با تمام وجود- وحتی گلوی خود- دفع می‏کرد...