حالا که سال جدید دوباره به سال اقتصادی نام گرفت، بد نیست بعد از یک دهه به خود آییم و تغییری در سبک زندگی‌مان ایجاد کنیم. مثلا بد نیست هر وقت که کسی از وضع گرانی و تحریم‌ها و این جور چیزها می‌نالند، شروع کنیم فهرست وسایل زندگی‌اش را بشماریم و از خودش بپرسیم که چند درصد اموالش ایرانی است؟
اگر شروع کرد به نالیدن از وضع بد تولید کنندگان و مسئولین و حقوق‌های نجومی و هزاران شبهه و بهانه دیگر، خیلی راحت می‌شود گفت من و تویی که حاضر نیستیم یخچال و تلویزیون منزل‌مان را ایرانی بخریم تا آینده خود و کشورمان تضمین شود، خیلی فرقی با آن میلیاردی بگیرها نداریم! ما هر کدام‌مان در قد و قواره خودمان خیانت می‌کنیم!
گاهی آدم می‌ماند در این که برخی چطور به رهبر جامعه این گونه انتقاد می‌کنند در حالی که شاید دیگر همه‌مان فهمیده‌ایم دلسوزترین فرد برای معیشت ما هموست. دیگر یک امام چگونه می‌تواند پیروانش را کمک کند برای عاقبت به خیر شدن؟
نظرات (۰)