بدهکاری صداوسیما به مردم تمامی ندارد. هر برنامهای که پخش میکند عدهای به نشانه اعتراض بلند میشوند و فریادشان را به فلک میرسانند. انگار صداوسیما به مشکل یک بام و دو هوایی برخورده است. از طرفی میخواهد ایرانی- اسلامی باشد و سنتها و ارزشهای ایران و اسلام را احیا کند، از طرف دیگر به خاطر این که میخواهد دیده شود، باید جذاب باشد و برای جذابیت الگویی ندارد جز آنچه که غربیها ارائه کردهاند. پس صداوسیما هم یا باید مثل غربیها رقص و آواز نشان دهد یا مثل شبکههای مذهبی فقط قرآن و مداحی پخش کند!
اما به نظر میرسد که رسانه تلویزیون درست شناخته نشده است. تلویزیون به جُنگ و ترانه خلاصه نمیشود. آن چه مردم را به خود میکشد «داستان» است و این داستان است که میتواند تعالی بخش یا تنزلدهنده باشد.
اگر نوروزمان به موسیقی و غفلت گذشت بدانید که رسانهمان هنوز راه حل دینی را پیدا نکرده و درگیر غرب چند دهه پیش شده است.
نظرات (۰)