جشنوارۀ 36 واقعاً با قبلی‌ها متفاوت بود. موضوعات متفاوت و خوبی در آن حضور داشت. از درونی‌ترین مسائل انسانی مانند ترس و تنهایی، تا موضوعات خانوادگی و معضلات اجتماعی مثل اعتیاد، طلاق، خشونت و شغل زنان، و حتی مسئله‌های سیاسی و برون‌مرزی همچون داعش و عرب‌های حاشیۀ خلیج فارس در جشنواره پررنگ حاضر شدند.
اما آنچه این دوره را متمایز می‌کرد، تمرکز خاصی بود که بر سینمای مقاومت صورت گرفت. بخشی از این پرداخت ناشی از سرمایه‌گذاری سازمانی بر آن بود. ولی این پرداخت نشان داد سینمای مقاومت، چه دفاع مقدس چه جبهه سوریه، هنوز هم ظرفیت‌های بسیار بالایی برای سینمای ایران دارد. استقبال مردم از این فیلم‌ها نیز نشانگر در جریان بودن گفتمان مقاومت، بر خلاف شعارهایی که علیه آن مطرح می‌شود، در میان اجتماع است.
نظرات (۰)