بعضی مسجد‌ها برای کفش نمازگزاران کیسه‌های پارچه‌ای دارند. بعضی‌ها هم قفسه‌ای گذاشته‌اند تا کفش‌ها در آن جا بگیرد. گاهی هم ترکیبی از این دو را دارند. اما واقعیت این است که کیسه‌های پراکنده تصویر خوبی در مسجد درست نمی‌کند. ترس از اینکه کفش‌ها از دست برود هم خیال آدم را سر نماز راحت نمی‌گذارد. اگر نماز با حضور قلب نباشد که نماز نیست. یک جاکفشی چفت و بست دار همۀ این دردسرها را برطرف می‌کند. حالا با آرامش دلت را مشغول عبادت معبودت کن، به جای اینکه دلواپس کفش‌هایت باشی.
نظرات (۰)