در اعیادی که اسلام به ما عنایت فرموده است، در همه آن اعیاد آنچه انسان ملاحظه می‌کند، همه‌اش مسئله ذکر و دعاست، نماز است، روزه است، ذکر است، دعاست؛ و در این عید هم که عید ملی است و اسلامی نیست، لکن اسلام هم مخالفتی با آن ندارد، باز می‌بینیم که در روایتی که واردشده، از آداب امروز روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا کردن است؛ نمازخواندن است؛ و این به ما می‌فهماند اگر ملتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را بخواهد حفظ کند، باید در عیدش و غیر عیدش تذکر داشته باشد؛ ذکر خدا بکند، یاد خدا باشد، برای خدا باشد. حتی در عیدش دستور روزه است، دستور استحبابی، روزه‌ای که باید انسان منقطع بشود از شهوات خودش و متوجه به خدای تبارک و تعالی شود.
(صحیفه امام، ج 17، ص 369 و 370)
نظرات (۰)