زمام تو در دست کیست؟
مُرده در مقابل غسال هیچ کاری نمیکند، اصلا نمیتواند کاری کند! به خاطر همین هم ضربالمثل شده است که میگویند فلانی مانند مرده در دستان غسال است. این را هم که میدانی غسال موی جلوی پیشانی را- که به آن «ناصیه» میگویند- میگیرد و به این طرف و آن طرف میکشاند!
حالا بعضیها آن قدر هواپرست شدهاند که روحِ مرده خود را در خدمتِ غسالِ نفس قرار دادهاند و با او به هر ناکجاآبادی میروند. اما بعضی دیگر نفس خود را در اختیار گرفتهاند و آن را در مقابل خدای خود قرار دادهاند تا روح آنان را پاک کند و زمام اختیارشان را در دست بگیرد.
اکنون شما بگویید که اگر گروه اول به جنگ با گروه دوم برود، در حقیقت چه کسانی با هم خواهند جنگید؟ بله؛ خدا با نفس! جنگی که نتیجهاش ناگفته پیداست. برای همین امام حسین (علیهالسلام) در روز عاشورا فریاد میزد که اگر میخواهید با ما بجنگید، بجنگید اما بدانید که ما به خدایی توکل کردهایم که موی پیشانی همه جنبندگان در اختیار اوست:
إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکُمْ ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها إِنَّ رَبِّی عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ
من بر «اللَّه» که پروردگار من و شماست، توکل کردهام. هیچ جنبندهای نیست مگر اینکه او بر آن تسلط دارد (چرا که) پروردگار من بر راه راست است! (هود، 56)
نظرات (۰)