کردنشینان حلبچه در حال آب‌وجارو کردن خانه برای برپایی جشن سال نو بودند که ناگهان بمب‌های شیمیایی بر سر این مردم بی‌پناه می‌ریزد و حدود 5000 نفر از آن‌ها را کشته و 7000 نفر را مصدوم می‌کند. دستور، دستور صدام بود که این‌چنین مردم خودش را به خاک و خون کشیده بود! این دستور برای انتقام از پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات والفجر 10 و آزادسازی بسیاری از مناطق کردنشین حلبچه و استقبال مردم از طلیعه سپاهیان نور بود. در برابر این فاجعه انسانی که مردم جهان آن را «هیروشیمای دوم» نامیدند، شورای امنیت مثل همیشه خود را به بی‌خبری زده بود، اما با اقدامات و افشاگری‌های ایران، مجبور شد که در برابر این اتفاق اقداماتی انجام دهد. ولی سرانجام به علت رسوا نشدن حامیان غربی صدام این فاجعه در فهرست جنایت‌های رژیم بعث قرار نگرفت.
25 اسفند، بمباران شیمیایی شهر حلبچه توسط مزدوران رژیم بعث عراق (1366 ش)
نظرات (۰)