از بین دهها ملاکی که ما برای ازدواج داریم، عمومش درجه ۲ است و برخی هم درجه ۱. اما این درجه بندی را معمولا نفهمیدهایم و به کار نگرفتهایم. برای همین به آقا داماد یا عروس خانم حق میدهیم که با فهرستی از معیارها به جلسه خواستگاری بروند و سر چیزهای حداقلی ازدواج را به هم بزنند.
از معیارهای درجه دو میتوان به زیبایی و خوش تیپی اشاره کرد مثل روایاتی که میگوید زن خوب گندمگون، درشت چشم، کمرباریک، میانقد و چهارشانه است.[1] باکره بودن دختر هم از همین دست است.
تَزَوِّجوا الْأَبْکَارَ فَإِنَّهُنَّ أَطْیَبُ شَیءٍ أَفْوَاهًا[2]
با دختران باکره ازدواج کنید چرا که آنها پاکترین دهانها را دارند.
اما یادمان باشد. این گونه معیارها اصل نیستند چنان چه در روایات دیگری زن زشت زایا را به زن زیبای نازا ترجیح دادهاند و فرمودهاند: علیکم بذات الدین!
نظرات (۰)