نامه سرگشاده ممنوع!

رهبر جامعه اسلامی در مورد موضوعی حرفی زده و موضعی گرفته، آن وقت یکی این جا به خودش اجازه می‌دهد که بدون سلام و والسلام پاسخی بنویسد و یا پاسخ رهبری را به خیال خودش با مردم در میان بگذارد! فکر نکنید که عقلش نمی‌رسیده به این که نامه را به خود رهبری بنویسد؛ نه او در این حد عقل دارد، آن چه نمی‌فهمد این است که رهبری بنا بر مصالحی حرفی می‌زند که به حکم عدالت و فقاهتش باید از او بپذیری و تو نمی‌فهمی که در این ولایت‌پذیری چه خیری هست؛ برای همین در مقابل او لشکری از جوسازی‌های اجتماعی می‌سازی و امامت را در تنگنا قرار می‌دهی:

إِنَّ الَّذینَ یُنادُونَکَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ

وَ لَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّى تَخْرُجَ إِلَیْهِمْ لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ[1]

کسانی که تو را از پشت اتاق‌ها[ی مسکونیِ تو] به فریاد می‌خوانند، بیشترشان نمی‌فهمند. و اگر صبر کنند تا بر آنان درآیی، مسلماً برایشان بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است.

خلاصه‌اش این که اگر به خدا و پیامبر و جانشینش ایمان داری، صبر کن تا با خودش درمیان بگذاری...