هر کسی برای ازدواج دلایلی دارد. از رشد معنوی گرفته تا تأمین نیازهای مادی و جسمی و جنسی. بحث سر این است که کدام را اصل قرار میدهیم و کدام را فرع؟ در مصاحبههای رسمی همه میگویند اخلاق مهم است و به مادیات توجهی ندارند، اما وقتی به عمل میرسد، خیلیها کم میآورند.
اخیراً نماهنگی پخش شد که میگفت آیا دخترتان را به پسری که از همه نظر خوب است و حقوقش ماهی دو میلیون تومان است میدهید؟ اکثریت گفتند: «نه». وای بر ما!
إذا تَزَوَّجَ الرَّجُلُ الْمَراَةَ لِجَمالِها أو مالِها وُکِلَ إلی ذَلِکَ وَ إذا تَزَوَّجَها لِدینها، رَزَقَهُ اللهُ الجَمالَ و المالَ[1]
اگر کسی زنی را به خاطر زیبایی و یا مال و ثروتش بگیرد، خداوند او را به همان وا میگذارد. اما اگر برای دین (و ایمان) با او ازدواج کند، از جمال و مال نیز بهرهمند میگردد.
در روایت دیگری پیامبر اعظم (صلاللهعلیهوآله) تأکید کردند:
فعلَیکُم بذاتِ الدِّینِ[2]
نظرات (۰)