به خاطر نقد فیلم سینمایی «کوچه بی‌نام»
کوچه بی‌نام داستان زندگی دختری است که در خانواده سنتی دوست دارد مدرن و با روابط آزاد باشد. او در این مسیر با مادر خود چالش بسیار دارد تا اینکه به خاطر سقوط هواپیمایی متحول می‌شود.
فیلم‌های پرتنش هاتف علی‌مردانی و هنجارشکنی‌های گاه و بی‌گاه او موجب می‌شود فیلم اگر هم خوب باشد، قابل توصیه نباشد. کوچه بی‌نام از این قاعده مستثنا نیست و با اینکه «تغییر» در زندگی یک دختر امروزی را نشان می‌دهد، باز هم پر است از خط قرمزها.
مهم‌ترین خوبی فیلم این است که نشان می‌دهد خانواده هر چقدر هم مذهبی و سنتی باشد، اگر پدر و مادر رابطه درستی نداشته باشند، متزلزل می‌شود و بچه‌ها - و مخصوصاً دخترها - نه حاصل حرف‌ها و موعظه‌های والدین که حاصل روابط آن‌‌‌ها هستند. در کوچه بی‌نام، مادر پدر را قبول ندارد و گویا دل در گرو مرد دیگری داشته است و همین اساس خانواده را به تباهی کشانده است.
مثل همیشه، کارگردان این فیلم ایرانی چندهمسری را به عنوان گناه بزرگ جامعه قلمداد می‌کند و ضربه دیگری به خانواده اسلامی می‌زند.
نظرات (۰)