دخترشان میگوید: ایشان وقتی میخواست مرا برای نماز صبح از خواب بیدار کند، ابتدا در میزد و مرا مهربانانه با این عنوان زیبا صدا میزد: «خانم بهشتی! خانم بهشتی! وقت نماز است. پا شو!»
صبحها، با پای پیاده میرفت و نان میخرید و به خانه میآمد. سپس چای و صبحانه را آماده میکرد و ما را صدا میزد تا با هم صبحانه بخوریم.
منبع: گلشن ابرار، ج 2، ص 878، به نقل از پایگاه اطلاعرسانی حوزه
آیتالله شهید سید عبدالحسین دستغیب، سومین شهید محراب
نظرات (۰)