زائران اربعین احتمالاً میدان «ثوره عشرین» را در نجف دیده‌اند و با پل‌های آن آشنا هستند. ثوره یعنی انقلاب. عشرین هم یعنی ۲۰. این عنوان اشاره به انقلاب مردمی و اسلامی عراق در سال ۱۹۲۰ علیه استعمارگران انگلیسی دارد.
قضیه از این قرار است که در جریان جنگ جهانی اول، نظامیان انگلیسی سرزمین عثمانی را تصرف می‌کنند. با فروپاشی امپراتوری فرتوت عثمانی، کفار استعمارگر فرانسه و بریتانیا، مرزبندی‌های جدیدی در منطقه ایجاد می‌کنند و غرب آسیا را بین خودشان تقسیم می‌کنند. انگلیس، عراق را برای خودش برمی‌دارد. سازمان جامعه ملل هم با عنوان قیمومیت این ظلم آشکار را می‌پذیرد.
مخالفت مردم با سلطه انگلیسی‌های کافر، به همراه رهبری علما به ویژه فتوای تاریخی میرزا محمدتقی شیرازی به شکل‌گیری انقلابی علیه استعمار انگلیسی می‌انجامد. این قیام با هدف بیرون راندن اشغال‌گران و ایجاد حکومتی مستقل با رعایت موازین اسلامی، هرچند موفقیت‌هایی کسب کرد و توانست نقش اسلام و روحانیان را در دفاع از حقوق مردم برجسته کند، اما نهایتاً به خاطر آگاهی سیاسی پایین مردم، مشکلات مالی و کمبود تجهیزات نظامی انقلابیان به شدت سرکوب شد.
پایان نهضت اسلامی مردم عراق علیه استعمارگران انگلیسی (20 نوامبر 1920 م)
نظرات (۰)