علامه طباطبایی قرآن را در خود پیاده کرده بود، وقتی در تفسیر قرآن به آیات رحمت و غضب و یا توبه برمی‌خوردیم، ایشان منقلب می‌شد و اشکش از دیدگانش جاری می‌شد و در این حالت که به‌شدت منقلب به نظر می‌رسید می‌کوشید من متوجه حالتش نشوم.
در یکی از روزهای زمستانی که زیر کرسی نشسته بودیم، من تفسیر فارسی را می‌خواندم و ایشان عربی را نگاه می‌کردند و در باب توبه و رحمت پروردگار و آمرزش گناهان بودیم، ایشان نتوانست به گریه بی‌صدا اکتفا کند و رسماً زد به گریه و سرش را پشت کرسی پایین انداخت و شروع کرد به گریه کردن.
منبع: خبرگزاری تسنیم
راوی: حجت‌الاسلام محمدباقر موسوی همدانی مترجم تفسیر المیزان
علامه سید محمدحسین طباطبایی
نظرات (۰)