از وقتی آمریکا زیر برجام زده، ایرانیها و مخصوصاً دولت و سپاه همکلامتر و همنواتر شدهاند. ما در دولت سه رویکرد را تجربه کردهایم: اول امیدواری به آمریکا و رئیسجمهور مؤدبش بود. دوم اعتقاد به آمریکای بدعهدی بود که در تبلیغات انتخاباتی 96 وعده کردند همه تحریمها- حتی تحریمهای نظامی- را با مذاکره میتوانند بردارند. سوم ناامیدی از آمریکا و امید به سایر کشورهای همعهد با آمریکا بود.
در این بین، دولتی که بارها با سپاه تنش داشت و انتظار میرفت برای تحقق وعده انتخاباتیاش بر سر سپاه هم معامله کند، کمی جدیتر ایستاده و طرف سپاه را گرفته است. این را باید به فال نیک گرفت اما نباید به آن دلخوش کرد.
دولت باید یک بار گذشته خود را مرور کند و توضیح دهد که چرا به آمریکا اعتماد کرد و حالا چه چیز باعث شده که از دعوای داخلی با سپاه دست بردارد؟ آیا هویت آمریکا عوض شده یا سپاه تغییر کرده است؟ شاید هم تجربه هستهای اینجا نقشی ایفا کرده است؟ راستی کمی دیر نشده برای عبرت گرفتن؟
نظرات (۰)