دنبال مشخص کردن یک سن خاص نباشید. خریدن گوشی یا تبلت برای بچهها که امروز برای خانوادهها تبدیل به یک مصیبت شده، مثل مدرسه رفتن نیست که بتوان گفت سر هفت سالگی باید شروع شود و هجدهسالگی آخرش باشد. گوشی یک ابزار رسانهای است که اگر به صورت یک شیء خارجی نگاهش کنید، همیشه مشکل خواهد بود و اگر جزو زندگی باشد، بیمسئله میشود.
کافی است به گوشی مثل کیف نگاه کنید که هر وقت فرزندتان واقعاً نیاز داشت، برایش میخرید و هر وقت خراب شد، عوضش میکنید. آن وقت دیگر گوشی را به عنوان جایزه به بچهها نمیدهید و مهمترین دغدغهتان این خواهد بود که راه و چاه استفاده از آن را به او بیاموزید.
این یعنی رسانه ابزار زندگی عصر امروز است که فقط باید درست زندگی کردن با آن را آموخت و آن همان تربیت رسانهای است.
نظرات (۰)