سلمان ابتدا زرتشتی بود و با دیدن راهبی از دین مسیحیت و شنیدن سخنان او در مورد خدا مسیحی می‌شود و در آخر مجبور می‌شود برای ادامه دین خود، شهر را ترک کند. راهب روزی به او بشارت بعثت بهترین پیامبر خدا را در میان عرب می‌دهد. چرخ روزگار سلمان را در مدینه اسیر می‌کند. بالاخره روزی می‌رسد که سلمان پیامبر (ص) را می‌بیند و به او ایمان می‌آورد و مسلمان می‌شود. پیامبر (ص) او را آزاد می‌کند و بعدها این اسیر آزادشده را از اهل‌بیت خودشان می‌خواند1!
همه این‌ها به خاطر این است که سلمان همواره به دنبال حق بود و وقتی حق را می‌یافت، در راه آن استوار بود؛ این‌قدر استوار که شهر خود را ترک می‌کند و اسیر می‌شود. ماهم می‌توانیم سلمان زمان خود باشیم، اگر مثل او حقیقت‌طلب و مدافع حق باشیم...
1) پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «سلمان منا اهل‌البیت»، سلمان از ما اهل‌بیت است. (الاختصاص، ص 341)
7 صفر، روز وفات و بزرگداشت سلمان فارسی (35 ق)
نظرات (۰)