درخواست کن تا عطا کند

اللَّهُمَّ أَنْتَ الْقَائِلُ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ وَعْدُکَ صِدْقٌ [الصِّدْقُ]

خدایا تو فرمودی و گفتارت بر حق و وعده‌ات راست است (که فرمودی)

وَ اسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیما

 و درخواست کنید خدا را به فضلش که به‌راستی او به شما مهربان است

وَ لَیْسَ مِنْ صِفَاتِکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِیَّةَ

و رسم تو چنان نیست ای آقای من! که دستور درخواست بدهی ولی از عطا و بخشش دریغ نموده و خودداری کنی

معامله عاشقانه‌ای است، تو مرا بخوان و از من درخواست کن تا هرچه می‌خواهی به تو بدهم، شک هم نکن! حرف، حرف منِ خداست. آخر من خیلی بنده‌ام را دوست دارم و به او مهربان هستم.

فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی، مفاتیح‌الجنان