قبل‌ترها تربیت رسانه‌ای یک فاجعه به حساب می‌آمد. مثلاً همه نگران تربیت تلویزیونی بودند و انواع راه‌کار را برای اینکه بچه‌ها تلویزیون نبینند، مطرح می‌کردند. حالا اما شرایط فرق کرده و انگار عموم پذیرفته‌اند که حذف رسانه از زندگی ممکن نیست. برای همین «سواد رسانه‌ای» آخرین راه‌کارشان است که چگونگی استفاده کم‌خطر از رسانه را ارائه می‌کند.
به نظر می‌رسد که در جامعه جهانی هنوز مفهوم «تربیت» درست فهمیده نشده، برای همین «سواد» محترم‌تر از تربیت است. در حالی که اگر ما به دنبال «تربیت رسانه‌ای» به معنای درستش باشیم، با رسانه تعامل بهتری خواهیم داشت؛ طوری که تهدیدهای آن را نیز تبدیل به فرصت می‌کنیم.
در تربیت رسانه‌ای، رسانه جزو زندگی و ابزاری است برای رشد و تعالی انسان. در این صورت سواد رسانه‌ای بخش کوچکی است از تربیت رسانه‌ای.
نظرات (۰)