به بهانه نقد فیلم سینمایی «دهلیز»
خانواده مقاومتی- با الهام از تعریف اقتصاد مقاومتی- خانواده‌ای است درون‌زا، برون‌گرا و پایدار در برابر شوک‌های بیرونی که تهدیدها را تبدیل به فرصت می‌کند. چنین خانواده‌ای کم‌تر نمونه عینی داشته است و مخصوصاً در سینمای امروز ما نمونه عکس داشته است.
فیلم‌های امروزی خانواده‌هایی را ترسیم می‌کنند که به جای تهدیدهای بیرونی، آسیب‌های درونی دارند و اتفاقاً خیلی راحت می‌شکنند و فرو می‌ریزند. مثلاً در «جدایی نادر از سیمین»، هیچ تهدید بیرونی وجود نداشت ولی خانواده ناتوان اولیه، پس از نود دقیقه کاملاً فروپاشید. در این وانفسا، «دهلیز» خانواده‌ای را ترسیم کرد که با مشکلی کاملاً بیرونی مواجه شد: پدر مرتکب قتل شبه‌عمد شد و حالا باید قصاص می‌شد.
همه تلاش کردند که این خانواده را متلاشی کنند. حتی مادرِ زنِ خانواده به نوعی حکم طلاق را هم به دست آورد، ولی زن به خوبی ایستادگی کرد و با کمک پسربچه همه چیز ختم به خیر شد. «دهلیز» خیلی خوب نشان داد که «خانواده را زن حفظ می‌کند.»
نظرات (۰)