قضیه، سیاسی است

اینکه در روایات ما برای یک قطره اشک برای مظلوم کربلا آن‌قدر ارزش قائل‌اند، حتی برای تباکی¹ ارزش قائل‌اند، نه از باب این است که سید مظلومان احتیاج به این کار دارد و نه آن است که فقط برای ثواب بردن شما و مستمعین شما باشد. گرچه همه ثواب‌ها هست، لکن چرا این ثواب برای این مجالس عزا آن‌قدر عظیم قرار داده‌شده است و چرا خداوند تبارک‌وتعالی برای اشک و حتی یک قطره اشک و حتی تباکی، آن‌قدر ثواب داده است؟ کم‌کم مسئله از دید سیاسی‌اش معلوم می‌شود... در طول تاریخ، این مجالس عزا که یک سازمان‌دهی سرتاسری [در] کشورها است... در مقابل حکومت‌هایی که پیش می‌آمدند و بنای بر این داشتند که اساس اسلام را از بین ببرند... آن چیزی که در مقابل آن‌ها، آن‌ها را می‌ترساند، این مجالس عزا و این دستجات بود.

1)      خود را به شکل گریه‌کننده درآوردن

(صحیفه امام، ج 16، ص 343 و 344)

 a