روز سینما

کتاب و مطبوعات و رادیو و تلویزیون و سینما هر کدام یک روز مخصوص به خود دارند. از بین این چهارتا محور اصلی با کتاب است و مطبوعات هم به تبع آن خیلی مهم خواهد بود. رادیو و تلویزیون اما به خاطر عمق کم و حواس‌پرتی مخاطب کم‌ترین اهمیت را دارند. این وسط یک چیز جایگاه ویژه پیدا می‌کند و آن هم سینماست که هم خیلی عمق دارد و هم جذابیتش بسیار است، برای همین مخاطبش صدچندان است.

مهم‌تر از جذابیت و عمق، سینما یک ابزار تبلیغی دینی است، آن هم خیلی دینی. یعنی اگر منبر بهترین رسانه دین بوده است تا به حال، در سده اخیر باید جای خود را به سینما می‌داده که البته نداده است. سینما مثل منبر خوب می‌خنداند و به همان خوبی می‌گریاند. بالاتر از این‌ها موعظه می‌کند و انسان را به فکر فرو می‌برد و مهم‌تر از همه اینکه الگوی زندگی می‌دهد؛ این یعنی یک رسانه دینی.

پس روز سینما، یک روز مقدس است و باید مقدس دانسته شود. حیف که هنوز سینما به درستی دست مسلمانان نیفتاده است...