۱۱ سال پیش در چنین روزهایی مردم لبنان آماده جشنی می‌شدند که به خواب هم نمی‌دیدند این روز را جشن بگیرند. فلسطین و لبنان بیش از نیم‌قرن درگیر جنگ با رژیم غاصبی بودند که پیروزی‌اش را در حمله تضمینی می‌دانست.
آن روز مردم در این باره حرف می‌زدند که به خاطر مسائل امنیتی، آیا سید حسن نصرالله را خواهند دید یا نه؟ اگر بله، چگونه؟ در تلویزیون به طور مستقیم یا غیر مستقیم؟ ناگهان سید حسن در جایگاه حاضر شد و شوک بزرگی به حاضرین و رسانه‌های جهان وارد کرد. او اول آمد و دستی برای حضار تکان داد و بعد به جایگاه ضدگلوله رفت و برای دنیای قلدر آن روز، خط و نشان کشید!
وقتی سید حسن روی جایگاه آمد، حس زمانی را داشتیم که ایران استرالیا را در مسابقات مقدماتی جام جهانی 98 شکست داد و بعد هم در مسابقات آن سال، آمریکا را در هم کوبید. آن موقع فوتبالیست‌های ما با رزمندگان جنگ 33 روزه یک شباهت داشتند و آن هم «مقاومت» بود. مقاومتی با اتکا به خدای قادر.
آری، مقاومت همیشه جواب می‌دهد؛ یک جواب غرورآفرین
نظرات (۰)