به بهانه نقد فیلم سینمایی «رگ خواب»
حمید نعمتالله قبلاً هم با آرایش غلیظ نشان داده بود که کم طرفدار غلظت نیست. هر کار و نگاه خارج از تعادل آخر سر تبدیل به ضد خودش میشود. مینا زن مطلقهای است که به خاطر پناهجویی در دام محبتهای ساختگی کامران میافتد. اینکه چرا زنی که بهتازگی طلاق گرفته به این سادگی گرفتار مردی دیگر میشود، از عجایب فیلم است. نمایش اغراقآمیز واقعیتهای جامعه هیچ دردی را دوا نخواهد کرد که هیچ، خودش میشود قوز بالا قوز!
مرد همانقدر بد نمایش داده میشود که زن، ابله و بیسیاست. مشکل اصلی فمینیسم هم همین است؛ دیدگاه ضد مرد و مدافع زن بدل به مخالف خودش یعنی ضد زن میشود. در حالی که نیازی نیست برای احیای شخصیت زن، به شکلی افراطی مردان را کامجو و زنان را موجوداتی سادهلوح و ابزارگونه نمایش دهیم. رگ خواب آنقدر که ظاهر بزککردهای دارد، محتوا و حرف پررنگی ندارد.
نظرات (۰)