خودی‌های اهل‌بیت (49)- ولایت حسینی

امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) خیلی شبیه هم هستند. هم در رفتارهای ظاهری‌، و هم در ویژگی‌های باطنی. اما زمانه‌شان با هم خیلی فرق داشت. هم به خاطر فرق معاویه و یزید و هم به خاطر تفاوت یاران‌شان.

در هر حال، باید این دو امام را مثل دو برادر دوقلو که خیلی به هم نزدیک‌اند، دوست داشت و اطاعت کرد. برای همین هم هست که اهل‌بیت در توصیف آن دو معمولاً عبارات مشابه به کار می‌بردند:

أما الحسین...

فإنه منی و هو ابنی و ولدی و خیر الخلق بعد أخیه ... هو سید شباب أهل الجنة و باب نجاة الأمة

أمره أمری و طاعته طاعتی من تبعه فإنه منی و من عصاه فلیس منی[1]

پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله): اما حسین... همانا که او از من است و او فرزند من است و بهترین مردم بعد از برادرش. ...او سرور جوانان بهشتی و وسیله نجات امت است. فرمان او فرمان من است و اطاعت از او اطاعت از من است. کسی که از او پیروی کند، از من است و کسی که او را نافرمانی کند، از من نیست.